Skip to content

Chitwan NP, Jungle Book in het echt

Om even bij te komen van onze negendaagse Annapurna Base Camp Trek gaan wij naar het zuiden van Nepal om een aantal dagen door te brengen in Chitwan National Park. De naam van dit park betekent letterlijk ‘Hart van de Jungle’ en er leven 68 verschillende soorten zoogdieren. Niet voor niets dat het de inspiratiebron voor Walt Disney’s Jungle Book is geweest. Er zijn verschillende mogelijkheden om dit park te bezichtigen, bijvoorbeeld op de fiets, vanuit een jeep of vanaf de rug van een olifant. Je raadt het al, van bijkomen kwam weinig terecht.

We verblijven in Sauraha, een dorpje gelegen aan de rand van het park en aan de oever van de Rapti rivier. Onze slaapplek bevindt zich in de Evergreen Ecolodge en is 100% natuurvriendelijk. Dit betekent een erg knus huisje van bamboe, warm water door de zon en een toiletbezoekje afsluiten door er wat zaagsel overheen te strooien zodat het afval later gecomposteerd kan worden. De sfeer in de lodge was ontspannen en gaf ons dus de mogelijkheid om na aankomst even bij te komen van de voorgaande dagen.

Na een halve dag uitgerust te hebben zijn we wel weer toe aan wat actiefs en willen we wel eens wat meer van het park bezichtigen. Een ritje op een olifant schijnt een goede manier te zijn om veel wilde dieren te spotten, maar dit heeft helaas ook een keerzijde. Het verkrijgen van een gehoorzame olifant vereist schijnbaar een nogal brute training. Onder andere om die reden kiezen wij voor de veel avontuurlijkere manier: een wandeling door de jungle. Voordat de wandeling begint wordt ons nog even goed duidelijk gemaakt dat het zeker niet zonder gevaren is. Je kan bijvoorbeeld oog in oog komen te staan met een tijger, of je moet op de vlucht voor een boze neushoorn. Samen met onze twee gidsen en hun bamboe stokken gaan we op pad… Zo gauw we de rivier zijn overgestoken zien we de eerste neushoorn al, hij staat rustig te grazen in het ochtenddauw. Tijdens de rest van de wandeling spotten we ontzettend veel mooie vogels en hertjes, meerdere neushoorns, krokodillen en komen we erg dicht bij een tijger. We horen zijn gebrul, maar helaas lukt het ons niet hem te zien tussen de struiken en het hoge gras (of misschien mogen we hierbij eerder van geluk spreken?). Wel lukt het onze oplettende gids een lippenbeer (sloth bear) te spotten die zich in de bosjes schuilhoudt. Vanuit de bosjes worden we bespied en we zien de typerende witte snuit van het enorme beest. Als we denken dat hij is verdwenen nemen nog even een kijkje op de plek waar hij zat en al snel blijkt er toch nog beweging uit de bosjes te komen. Onze gidsen schreeuwen en slaan met hun stokken op de grond om het beest bij ons vandaan te houden, en dat lukt. Hij trekt zich terug en verdwijnt weer uit ons zicht.

De tweede jungle dag willen we graag beginnen met een fietstochtje naar de nabij gelegen meren, maar omdat we die middag een boottocht gepland hebben blijken we hier helaas niet voldoende tijd voor te hebben. Dan maar een rustig ochtendje met een uitgebreid ontbijt aan de waterkant, ook zeker niet slecht. Die middag lopen we langs verschillende traditionele Tharu huizen naar het begin van onze kanoroute. Deze route brengt ons soms angstaanjagend dicht langs de zonnebadende krokodillen die aan de oever van de rivier liggen. Ook spotten we weer verschillende mooie vogels, met als uitschieter de felblauwe ijsvogels (kingfishers), en een familie aapjes. Wanneer we uitstappen bij het eindpunt van de route staat er een neushoorn aan de andere kant van het water naar ons te koekeloeren. Onze gids schiet lichtelijk in paniek omdat hij bang is dat hij ons komt aanvallen en gebaart ons door te lopen. Op ons gemakje nemen we nog wat foto’s, hij is immers nog aan de overkant van het water, zo snel kan hij toch niet bij ons komen? Maar zo gauw het beest het water in schiet is hij verassend snel aan de overkant en schieten we toch wel even in paniek. Rennen! Gelukkig geeft de reus snel op en kunnen we weer een normaal tempo aannemen. Een groep jongeren, die alles vanaf een veilig punt aan de overkant van de rivier staat te bekijken, beginnen te joelen als we dichterbij komen en wijzen naar een punt voor ons uit. Als we dichterbij komen blijkt er een krokodil te zitten waarvan we ook nog eens bijna de rust verstoord hadden. Als we weer op adem zijn gekomen nemen we een kijkje bij het Elephant Breeding Centre, waar jonge olifanten worden gefokt en getraind voor commerciële doeleinden. Hier wordt onze keuze om de olifant safari over te slaan helaas nogmaals bevestigd. Wel blijven we hier even hangen om naar de schattige jonge olifantjes te kijken en omdat het onze laatste kans is een wilde olifant te spotten. Onze gids weet ons namelijk te vertellen dat er hier bijna dagelijks, rond dezelfde tijd, een wilde mannetjes olifant op bezoek komt. In het centrum leven namelijk alleen maar vrouwelijke olifanten, die soms zelfs gedekt worden door deze wilde olifant die de naam Ronaldo heeft gekregen. Ook vandaag vandaag komt Ronaldo op bezoek. Rond de geschatte tijd komt het mannetje de bosjes uitgelopen, neemt om beurten een kijkje bij de vrouwtjes (en zijn nakomelingen?) en verdwijnt vervolgens weer de bossen in.

Comments (14)

  1. Tijl & Irma, wederom een mooi stukje tekst met nog mooiere foto’s! Veel plezier en een goede reis naar India!

    Wouter

  2. Wauwww!!! Wat een super mooie foto’s!! Echt heel gaaf om dat in het echt te zien lijkt me! Pap zal wel jaloers zijn op jullie met al die mooie vogels! En heel goed dat jullie niet op de rug van een olifant zijn gaan zitten. In het wild zien is toch veel gaver. Geniet er nog van, maar dat komt wel goed denk ik zo 🙂 xxx

      1. Haha dat dacht ik al;) Papa heeft van oma een boekje ‘birds of Sri Lanka’ gekregen en hij verheugt zich al op alle vogels die hij gaat zien:P

  3. Hoi Irma & Tijl, het lijkt wel of de foto’s nog steeds mooier en scherper worden.
    fantastisch mooi en aan adrenaline geen gebrek lijkt mij. Irma, toen je op de vlucht moest voelde je vast en zeker geen pijn aan je eerder opgelopen blaren 🙂 Hopelijk zijn ze nu weer hersteld en kun je weer pijn en pleistervrij lopen?
    Ons mam is niet op al jullie avonturen jaloers, sommige moet ze niet aan denken…
    Geniet ervan samen,
    Gr pap en mam xxx

    1. (Oeps foutje)
      Gelukkig kan ik inmiddels m’n fijne sneakertjes weer aan die ik al die tijd in Kathmandu achter heb gelaten, dat bevorderd de genezing goed 🙂
      Ik denk dat mama de krokodillen inderdaad niet zo leuk had gevonden, af en toe waren we maar op een metertje afstand!
      Liefs!

  4. Via de site van Lizette kwam ik op jullie site 🙂 Op wereldreis, hoe leuk!! En nu in één van mijn favoriete landen 😉 Chitwan is gaaf he? Hoe vet dat er een tijger zo dichtbij was. En die lippenbeer….die kan echt hartstikke gevaarlijk zijn hahaha.

    1. Haha, ja ons hart ging dan ook wel even flink tekeer toen hij er toch nog bleek te zitten. Maar gelukkig leven we nog en kunnen we onze avonturen nog doorvertellen, Chitwan was zeker gaaf!

  5. Stelletje reizigers? Stelletje dappere dodo’s zul je bedoelen! Echt heel gaaf om jullie drie nieuwe verhalen weer te lezen. Moet zeggen dat ik deze afwisseling van verhaaltjes en foto’s wel echt de perfecte combi vind! En hoe mooi de foto’s van jullie trektocht ook zijn, bij dit verhaal over tijgers, beren, krokodillen en naderende nijlpaarden heb ik toch wel de meeste ‘oh mijn god’-kreten in mijn hoofd gehad; stelletje waaghalzen! Wat een ervaringen, en bovendien toch ook wel fijn dat je die ervaringen nog na kan vertellen!;) Nu op naar India, ben weer benieuwd!

  6. Wat een enorm andere wereld weer dan wat jullie tot nu toe al gezien hadden!
    Leuk verhaal om te lezen weer een prachtige foto’s. Top om het zo weer mee te ervaren.
    Goede reis naar India zal wel weer heel anders zijn… Ik wacht af!

Het is niet mogelijk een reactie te plaatsen.