Koken in Kopenhagen

In de zomer van 2013 brengen we als onderdeel van onze road-trip door Scandinavië een bezoekje aan de hoofdstad van Denemarken, Kopenhagen. Ik wil jullie niet lastig vallen met allerlei gegevens over de stad, behalve dan dat deze omstreeks het jaar 1000 gesticht is door Sven Gaffelbaard en Knoet de Grote, gewoon omdat het kan. Na een bliksembezoek aan Roskilde eerder die dag arriveren we rond het middaguur in Kopenhagen. Onze camping, Charlottenlund Fort, ligt zoals de naam al doet vermoeden in een oud fort, aan het water, ongeveer 7 km onder Kopenhagen. De camping van onze dromen, en we kunnen dus niet wachten om er ons tentje neer te zetten en een verfrissende duik te nemen. Helaas bleken meer mensen dat idee te hebben… Er was geen plekje meer vrij op de camping en dus moesten we het doen met enkel een verfrissende duik en de wetenschap dat we een andere camping moesten gaan zoeken. Onze tweede keus, camping Bellahøj, was weinig meer dan een groot grasveld, ergens aan de rand van de stad. Een stuk minder aantrekkelijk dus, maar daardoor wel wat beter betaalbaar. We zetten snel (we zijn inmiddels al aardige pro’s) ons tentje op, koken een overheerlijke pasta en genieten dan nog even van de laatste zonnestralen van de dag, voordat we onder de wol kruipen.

Lekker blijven plakken…
De volgende dag gaan we eerst op zoek naar een fietsenwinkel, omdat we de avond ervoor, toen we onze fietsjes uit de auto haalden, ontdekten dat mijn fiets een lekke band had. Terwijl Irma een lekker maaltje aan het koken was, probeerde ik tot 3 keer toe het gaatje te dichten, maar een lek rond het ventiel is echt lastig te plakken en dus gaf ik het uiteindelijk op. Gelukkig bleek er niet heel ver van de camping een fietsenwinkel te liggen, waar we met de fiets aan de hand naartoe konden lopen. In Denemarken spreekt men over het algemeen goed Engels, zo ook de fietsenmaker, en dus was een nieuwe binnenband zo geregeld. “Do I put it on your bike, or you do it yourself?” Nou, dat moet nog net wel lukken zei ik, en dus zit niet veel later de nieuwe band op de fiets. Nog even wat extra lucht in de bandjes met behulp van de compressor die de beste man buiten heeft staan, voor de zekerheid nog een extra binnenbandje kopen en dan uiteindelijk richting het centrum van de stad.

Walt Disney en Hans Christian Andersen
Kopenhagen heeft meerdere toeristische trekpleisters, waarvan het pretpark Tivoli één van de grootste is. Midden in het centrum, vlakbij Rådhuspladsen, ligt dit bijna 175 jaar oude park, dat in de jaren 50 zelfs door Walt Disney is bezocht om inspiratie op te doen voor de bouw van het eerste disneypark. Het park is ontzettend populair bij de Denen en ook bij toeristen en dus was het er echt mega druk. We waren al niet echt van plan om het park in te gaan, maar na het zien van al die mensen wisten we het wel zeker. Op naar het al eerder genoemde Rådhuspladsen dan maar, het stadhuisplein met daaraan het oude stadhuis. An sich een heel mooi plein met mooie, statige gebouwen maar door de billboards van McDonalds en Burger King toch net iets minder aantrekkelijk dan vergelijkbare pleinen die we ooit bezocht hebben.

Op naar Slotsholmen dan maar, een eilandje in het centrum waarop meerdere belangrijke gebouwen liggen. Zo vind je er Christiansborg, een oud paleis waarin nu het Deense parlement gevestigd is, het hooggerechtshof, verschillende musea en de koninklijke bibliotheek. We lopen even over de binnenplaats van het paleis en fietsen daarna een rondje over het eiland. Het best bewaarde geheim van het eiland blijkt de binnentuin van de bibliotheek te zijn. Een plek die bij de locals bekend staat als een van de rustigste plaatsjes in de stad. We fietsen door naar het Design Museum Danmark, waar we allebei graag een bezoekje aan willen brengen. Het relatief kleine museum is echt een aanrader als je van design houdt. De volgende stop is het koninklijk paleis Amalienborg, waar we per toeval op de wisseling van de wacht stuiten. We fietsen een stukje met de dwars door de stad heen marcherende garde mee en blijven dan nog even hangen bij de daadwerkelijke overdracht, voor de poorten van het paleis. De route van de garde loopt trouwens langs/over het Kongens Nytorv, ofwel het nieuwe koningsplein, een prachtig plein midden in de stad. De hoge houten afscheiding, die vanwege een grote verbouwing rond het hele plein stond, was ook heel mooi.

Ook de Frederikskirke, beter bekend als de marmeren kerk (de grootste koepelkerk van Scandinavië), en Nyhavn liggen op de route van de garde. Nyhavn is een schilderachtig binnenhaventje, waar ooit de Deense sprookjesschrijver Hans Christian Andersen heeft gewoond (die van o.a. de prinses op de erwt). Tegenwoordig zijn er veel bars en restaurants te vinden en is het een populaire uitgaansplaats. Een betere plaats om een terrasje te pakken is er dus eigenlijk niet. Op het moment dat ons de rekening wordt gepresenteerd worden we herinnerd aan hoe duur vakanties in Scandinavië zijn. Voor twee witbiertjes, een chocoladekoekje en een muffin moeten wij namelijk 124 Deense kronen afrekenen. Als je dan bedenkt dat je ongeveer 7 kronen krijgt als je 1 euro bij het wisselkantoor inlevert, dan is het volgens ons een behoorlijk prijzig biertje.

Een picknick in het park
Om te bekomen van de schrik besluiten we het bekendste monument van Kopenhagen op te zoeken: het bronzen standbeeld van de kleine zeemeermin. Echt heel veel bleek dit jammer genoeg niet voor te stellen. Er zijn wel veel toeristen, die allemaal even met het meisje op de foto willen. De grote kerk en de fontein met de drie stieren die er vlakbij staan vinden wij een stuk interessanter, maar dat terzijde. We fietsen weer richting het centrum, en komen dan door nyboder, een wijk met allemaal gele rijtjeshuizen. In 1631 begon men met de bouw van het eerste deel van deze wijk, om huisvesting te bieden aan het personeel van de snel groeiende Deense marine en hun families. Het tweede deel werd in 1795 voltooid en tot op de dag van vandaag wonen er nog veel mariniers en militairen. Vanaf 2006 zijn de woningen ook beschikbaar voor burgers en heeft legerpersoneel geen voorrang.

Onze kennismaking met de hoge prijzen in Scandinavië eerder op de dag, maakt dat we een alternatief bedenken voor het eten van die avond. In plaats van een leuk restaurantje, besluiten we een ouderwets studentenrecept te proberen. We halen bij een supermarkt twee maaltijdsalades, een stokbrood en wat drinken, en gaan dan op zoek naar een mooi stukje groen. Als we niet veel later in het gras van het zonnetje liggen te genieten blijkt dat we niet de enigen met dit idee zijn. Na een half uurtje komt er zelfs een al redelijk op leeftijd zijnde man naast ons zitten. Hij haalt een flesje wijn, twee wijnglazen, een stokbrood en een camembert uit de picknickmand die hij bij zich heeft en terwijl hij een en ander aan het klaarmaken is komt een al net zo op leeftijd zijnde vrouw naast hem zitten. Samen genieten ze van de wijn en de kaas, en van elkaar. Net als wij, op onze laatste avond in Kopenhagen. Een erg mooie, rustige en gezellige stad. Er is genoeg te zien en te beleven en je kan je er prima een aantal dagen vermaken. De perfecte bestemming voor een stedentrip dus. Maar dan wel eerst goed sparen, want zoals eerder al aangegeven zijn de kosten van het leven er iets hoger dan wij hier gewend zijn.