Sint-Petersburg, Amsterdam van het Noorden

In 1703 sticht tsaar Peter de Grote de stad Sint-Petersburg in een onbewoond, vlak moerasgebied. Hier moet een moderne hoofdstad voor Rusland verrijzen, naar Amsterdams voorbeeld. Dwars door de stad lopen de rivieren Neva, Mojka en Fontanka. De kleinere, kronkelende waterlopen vormen de ‘grachten’. Voor de ontginning van het drassige land wordt een Hollands poldermodel gebruikt. En net als in Amsterdam moeten ontelbare boomstammen in de modderige bodem worden geheid om te kunnen bouwen. Architecten uit heel Europa ontwerpen mee aan de nieuwe stad. Langs de Neva en haar zijrivieren verrijzen grote huizen en paleizen van vermogende families zoals de Joesoepovs en de Stroganovs. Naar Hollands voorbeeld staan alle gebouwen keurig langs een rooilijn. Géén ervan is meer dan vier verdiepingen hoog, om het Winterpaleis van de tsaar niet naar de kroon te steken. Maar al deze pracht en praal komt niet zómaar tot stand. Grote aantallen (dwang)arbeiders, onder wie veel Zweedse krijgsgevangenen, sterven tijdens de bouw van Sint-Petersburg door uitputting en ziekte. In totaal komen zo’n 100.000 mensen om het leven bij de achttien jaar durende stadsaanleg, wat Sint-Petersburg de bijnaam ‘stad op botten’ oplevert. Wij vinden de andere bijnaam van de stad, ‘Venetië van het Noorden’, iets positiever klinken. En omdat we toch chauvinistische Hollanders blijven hebben we er maar meteen ‘Amsterdam van het Noorden’ van gemaakt.

Pracht en praal
En zo wordt Sint-Petersburg, onze eerste kennismaking met het grote, ‘enge’ Rusland, een klein feestje van herkenning. Kwam het al niet door het uiterlijk van de stad, dan zorgde het weer daar wel voor. Zes grauwe dagen hebben we beleefd, met gelukkig alleen vandaag (10 nov.) regen. Oer Hollands weer dus, maar gelukkig is er hier genoeg te zien en te doen, waardoor echt lang treuren geen moment aan de orde is geweest. Vanaf dag een hebben we ons vergaapt aan de schitterende paleizen, kathedralen en musea die deze stad rijk is. De een nog mooier dan de ander, met de Hermitage (incl. het Winter Paleis) en de Church of the Savior on Blood als absolute hoogtepunten. Omdat we niet van plan zijn om een reisbrochure van onze site te maken, zullen we jullie alle namen besparen. Daarnaast willen we ook geen verslag van dag tot dag uitbrengen, maar gewoon onze persoonlijke ervaring van deze geweldige stad met jullie delen.

Borsjtsj en instant mashed potatoes
Zo zijn er een aantal dingen waar wij versteld van hebben gestaan. Om te beginnen de misschien toch wel onverwachte vriendelijkheid van de Russen. Oké, ze lachen misschien niet altijd even vriendelijk naar je, maar over het algemeen hebben ze het beste met je voor. Soms proberen ze zelfs een woordje Engels met je spreken, zodat je je geen absolute idioot voelt als je bij de supermarkt uit probeert te vogelen hoeveel je precies moet afrekenen voor je instant mashed potatoes. Wat me meteen bij het volgende brengt: het eten. Borsjtsj, ofwel rode bietensoep, klinkt misschien niet erg appetijtelijk, maar is dat zeker weten wel. Ook andere typisch Russische gerechten, bijv. dumplings of beef stroganoff, vielen bij ons goed in de smaak. Prettige bijkomstigheid is dat deze gerechten in zogenoemde Stolovayas voor zeer weinig te krijgen zijn. Een goed gevuld bord kost je bijv. zo’n 200 Roebel, wat neerkomt op nog geen 3 euro.

Ook het metronetwerk van Sint-Petersburg maakte diepe indruk op ons, letterlijk en figuurlijk. Zeker 5 minuten op een roltrap staan, voordat je een ondergronds gangenstelsel bereikt dat meer lijkt op een ingegraven paleis dan een metrostation. Brede gangen, vol met marmer, standbeelden en een overvloed aan licht en warmte (het lijkt wel of ze de hele stad van onderuit proberen te verwarmen), maken het een bijzonder prettig vervoersmiddel. Onder de grond heb je bovendien veel minder last van de onvoorstelbare drukte in deze miljoenenstad. Er lijkt geen einde te komen aan de stromen van mensen en auto’s die zich door de straten van deze stad begeven. Misschien had het te maken met de Russische herfstvakantie of met de ligging van ons hostel, aan de drukste en langste straat van de stad: Nevsky Prospekt. Tot diep in de nacht wemelt het hier van de mensen.

Als laatste willen we nog iets zeggen over de bijzondere geschiedenis van Sint-Petersburg. Zoals hierboven al beschreven is de stad in zeer korte tijd en onder soort van gedwongen omstandigheden ontstaan. Als je de verschillende belangrijke gebouwen in de stad bezoekt, ontdek je steeds meer van deze roerige geschiedenis, zowel op politiek als op cultureel en sociaal gebied. Hoe dan ook is deze stad inmiddels een erg prettige plek om te bezoeken, wat ons 100% meeviel omdat we niet wisten wat ons te wachten stond. De zes dagen die we er te besteden hadden, hebben wij ten volste benut. Al moeten we toegeven dat we een van deze dagen hebben doorgebracht in ons hostel. Een dagje rust, na maanden van voorbereiden, afstuderen, werken en uiteindelijk afscheid nemen, was meer dan welkom.