Hmmmm(ilaan)

Onze zomervakantie van 2014 (vorig jaar dus) stond voornamelijk in het teken van kosten besparen. Dit bracht ons een heerlijk weekje aan het Comomeer met mijn ouders, maar omdat we toch ook nog wat quality time wilden tijdens deze welverdiende vakantie boekten we hier achteraan nog twee daagjes Milaan. Ook de moeder van Tijl vond denk ik dat we die vakantie hadden verdiend en besloot zelfs een overnachting voor ons te betalen, super dus! Milaan was makkelijk te bereiken vanuit waar wij zaten aan het Comomeer en dus besloten mijn ouders ons persoonlijk af te zetten in deze stad. Zo konden ze en er met z’n tweetjes ook een dagje rondslenteren. Met de auto reden wij tot aan een metrostation dat aan de rand van de stad lag, met daarbij een goedkope parkeerplaats. Voor een hele dag parkeren betaalden we (ofja, mijn ouders dus) slechts een aantal euro. Niet slecht voor in zo’n wereldstad als Milaan! In de Metro scheidden onze wegen; pap en mam gingen rechtstreeks naar de dom (el Duomo) en wij gingen eerst onze spullen afzetten in ons hotel. Dit Ibis hotel lag dicht bij het station en ook op loopafstand van het stadscentrum, ideaal dus.

Trekpleisters afvinken
Na ingecheckt te zijn in het hotel en een vluchtige blik in de kamer, bracht een route door dure winkelstraten en langs het Teatro alla Scala ons bij de enorme winkelpassage genaamd ‘Galleria Vittorio Emanuele’. De vloer van deze galerij is gemaakt van duizenden mozaïek steentjes met verschillende afbeeldingen erin. Eén hiervan beeldt een stier af en bevindt zich in het midden van de galerij. Een mythe stelt dat het ronddraaien op de ballen van deze stier geluk zou brengen. Na even gekeken te hebben hoe hordes toeristen dit vastlegden op de camera besloten we snel verder te lopen richting het dom-plein, oftewel Piazza del Duomo. Net als in de passage wemelde het hier van de toeristen. Gelukkig bleek de rij voor het beklimmen van de dom mee te vallen, en dus sloten wij aan. Ondanks dat het dak van het gebouw werd gerestaureerd, was deze beklimming zeker de moeite waard. Het gaf een mooi uitzicht over de stad en het gaf de gelegenheid de details van het gebouw goed van dichtbij te kunnen zien. Want zelfs aan de bovenkant van dit gebouw was duidelijk veel aandacht besteed! Ook binnen in de Dom was genoeg te zien, zo omschreef ons boekje de betekenis van enkele beelden en het machtige bouwwerk. Een aantal straten achter de dom zou zich ‘Chiesa di San Bernardino alle Ossa’ bevinden, een mysterieus kapelletje waarvan de wanden bekleed zijn met doodshoofden en beenderen uit de 12^e eeuw. Zo gauw wij een grote kerk zagen liepen we naar binnen. Hier bleek echter niet te vinden wat we verwachtten, maar het was een multicultureel centrum van allerlei verschillende etnische groepen. Zo was er op dat moment bijvoorbeeld een dienst gaande met een gospel koor. Maar, het ‘doodshoofden kapelletje’ dus niet gevonden in deze kerk. Daarom hebben we het maar even gevraagd aan iemand die buiten rond liep en zo kwamen we erachter dat dit kapel in het straatje naast de kerk lag. Binnenlopen was niet mogelijk ter bescherming van de beenderen, maar even door de poort gluren was voldoende het enigszins lugubere sfeertje te ervaren.

Door een grote en drukke winkelstraat kwamen we vervolgens aan bij Castello Sforzesco. Door de muren van dit kasteel kwamen we het grote stadspark binnen. Hier hebben we even wat rust genomen door lekker te liggen op het gras, terwijl een groepje Afrikaanse jongeren ons vermaakte met een sfeervol deuntje. Nadat we het te heet vonden worden in het zonnetje, zijn we doorgelopen. Eerst natuurlijk langs de niet te missen Arco della Pace (of Porta Sempione), en vervolgens naar Santa Maria della Grazie klooster, waar het laatste avondmaal van Da Vinci te bezichtigen is. We hadden van tevoren al gehoord dat je er in de meeste gevallen vooraf moet reserveren om deze wereldberoemde muurschildering te bewonderen, maar eigenwijs dat we zijn, gingen we er toch even een kijkje nemen. Natuurlijk kwamen we in het hoogseizoen en zonder reservering niet tot de grote trekpleister, maar met een kijkje in het informatiecentrum over dit werk waren wij ook al tevreden. Toch weer wat opgestoken over het levensverhaal van dit werk.

Onze tocht door de stad volgde in de richting van Naviglio Grande (het kanaal), wat eindigt in Porto Ticinese, de enige haven in de stad. Dit is een gezellig, drukbezocht buurtje met leuke toeristische winkeltjes, binnenplaatsjes en natuurlijk de nodige terrasjes. Ook is hier Vicolo dei Lavandai, een leuk stukje intact gebleven historie. Dit plekje diende rond 1500 namelijk als de wasstraat van de Milanezen.

Aperitivo!
Inmiddels hebben wij de beroemdste bezienswaardigheden van de stad gezien en beginnen we honger te krijgen. Hiervoor gaan wij af op de tip van Stephanie, een vriendin van mij die een half jaar in Milaan heeft gewoond. Zij ging regelmatig eten bij Corso di Porta Ticinese en maakte dan gebruik van de ‘Aperitivo’. Dit houdt in dat je tijdens het nuttigen van een cocktail (ongeveer 7 euro) zoveel mag eten van een buffet als je wilt. Hetzelfde concept is beschikbaar bij het merendeel van de restaurants of barretjes in de stad, en dus zeker een aanrader. Op goed vertrouwen van de ervaringsdeskundige (Stephanie dus) gingen we op zoek naar het eerdergenoemde restaurantje. Gewaarschuwd door Stephanie lieten we ons niet afschrikken door de buitenkant maar liepen we snel door naar achter, waar we in een knusse binnentuin terecht kwamen. En inderdaad, daar stond het buffet klaar. We bestelden een lekkere cocktail en genoten van het goede eten. Meerdere cocktails volgden en zo slenterden we later die avond terug naar ons hotel. Nog in dezelfde straat als het restaurant liepen we langs een plein waar veel jeugd aanwezig was, in groepjes genoten zij van de zwoele zomeravond. Later bleek dat dit het plein was van de Sint-Laurens basiliek. Onder de zuilen op het plein (overblijfselen uit de Romeinse tijd) vond zich een gezellige samenkomst van de Milanese jeugd plaats, allen hun eigen spijs en drank meegenomen.

Gesloten poorten
De volgende ochtend begon met een bezoekje aan het enorme Cimitero de Monumentale. Een begraafplaats waar de graven meer lijken op enorme bouwwerken die familiemacht moeten uitstralen. Erg indrukwekkend! Houdt er als je deze plek wil bezoeken wel even rekening mee dat deze plek op een zondag niet geopend is. Wij stonden namelijk helaas voor een gesloten poort. Gelukkig hadden we de volgende ochtend, voor ons vertrek, nog wel even tijd hier terug naar toe te gaan, want dit indrukwekkende stukje Milaan hadden we zeker niet willen missen! Toen we er ons eenmaal bij neer hadden gelegd dat we dit bezoekje een dagje moesten verschuiven zijn we te voet weer richting de stad gelopen. Dit bracht ons onder andere langs een van de minder bekende stadspoorten (Porta Garibaldi) en verschillende leuke winkels (waaronder een erg mooie sneakershop)! Omdat er in dit deel van de stad weinig toeristen waren, konden we echt even proeven van het Milanese leven. Toen we honger begonnen te krijgen hebben we een heerlijke pizza gegeten bij Obicà, een hip mozzarella barretje. De rest van deze warme dag zochten we vooral verkoeling op verschillende terrasjes door de stad, afgewisseld met korte wandelingen. Voor ons de perfecte manier om op een relaxte manier nog wat extra’s van de stad mee te krijgen. Tot op het moment dat het begon te stortregenen en wij op zoek waren naar een restaurantje dat werd aangeraden door onze pocketguide. Rennend door de regen kwamen we hier aan en ook dit bleek een goed idee te zijn geweest! Le Biciclette, zoals het restaurantje heet, was een sfeervol plekje met een erg leuk interieur. Zoals de naam al doet vermoeden, ‘de fiets’ maakt hier groot deel van uit. Ook het eten en de wijn waren er trouwens erg lekker!

Nog even wat algemene tips voor iedereen die van plan is naar Milaan te gaan:

• Als je kan, probeer een beetje buiten het hoogseizoen te gaan. Wij vonden het (in Juli) tenminste erg druk en vol met toeristen. Of probeer, net als wij deden, soms even adem te halen in de minder toeristische gebieden.
• Als je toevallig ergens in de buurt van Milaan zit, en een bezoekje wil brengen aan deze stad, denk dan ook eens aan het openbaar vervoer. Met de trein is Milaan namelijk erg goed te bereiken vanuit verschillende kanten, bijvoorbeeld het Comomeer.
• Last but not least: Neem muggenspul mee! De muggen zijn er gemeen en het zijn er zeker niet weinig.